۱/۴ میلیارد دلار صرفه جویی ارزی ثبت شد
تاریخ انتشار: ۳ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۶۸۷۱۲۶
امروز دیگر پول، سرمایه، تجارت و منابع طبیعی؛ معیار و ملاک درستی برای تعیین توسعهیافتگی کشورها نیست و چند سالی است که میزان دسترسی و بومیسازی فناوریهای پیشرفته را در این امر دخیل میدانند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، یکی از این فناوریهای پیشرفته که نقشی مهم در توسعه کشورها دارد؛ فناوریهای زیستی هستند که کارشناسان از آن به عنوان راهی برای رسیدن به توسعه پایدار از طریق ارتقای تولید کمی و کیفی مواد غذایی و دارویی کافی یاد میکنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
خواستگاه توسعه پایدار، حفاظت از حیات بشر و پایداری منابع طبیعی برای نسل حاضر و نسلهای آینده است. این مفهوم به دنبال مدیریت و کنترل بحرانهای کنونی و پیش رو است تا بشر بتواند از گذرگاههای سخت تاریخی به سلامت عبور کند. زیست فناوری هم یکی از حوزههای کارآمد در این زمینه است که توانمندی و ظرفیت خود را در زمان بروز بحرانهای مختلف به اثبات رسانده است. نمونه بارز آن روزهای درگیری با شیوع بیماری کرونا بود که اگر فناوران و شرکتهای دانشبنیان نبودند و به تولید داروها و تجهیزات ورود نمیکردند؛ دنیا به سمت و سویی خطرناک و هشداردهنده حرکت میکرد.
در ایران نیز بلافاصله پس از شناسایی موارد اولیه این بیماری؛ تلاشها برای تولید دارو و واکسنهای کاربردی در این زمینه آغاز و با حمایتهای صورت گرفته به نتیجه رسید و امروز ایران به یکی از کشورهای فائق آمده بر بیماری کرونا شناخته میشود و آمارها به سمت نزولی شدن سیر میکند. این اتفاق هم نتیجه تلاش و همت مجموعههای دانشمحور و حمایتهای صورت گرفته از تولید محصولات و ارائه خدمات مبتنی بر فناوریهای زیستی است.
این تلاشها ایران را به کشوری پرچمدار و صاحب برند در عرصه زیستی بدل کرده است. ستاد توسعه زیستفناوری معاونت علمی، فناوری و اقتصاد دانشبنیان ریاست جمهوری هم به عنوان یکی از نهادهای موثر در در این زمینه؛ با نقش آفرینی درست و به کارگیری توانمندیهای دانشی و تخصصی توانسته با کاهش ۱/۴ میلیارد دلاری ارزبری، کمک بسیاری به دولت و پیشرفت زیستفناوری در کشور کند.
همچنین گزارشهای موجود گواهی میدهد که ایران از نظر تولید محصولات زیستی جزء ۵ کشور اول آسیا قرار دارد و تلاشها در این راستا است تا این جایگاه ارتقا یابد و زیست فناوران کشورمان در رقابتهای بینالمللی؛ موفقیتهای درخورتری را کسب و اقتصادهای بزرگتری را خلق کنند. شاید قانون جهش تولید دانشبنیان را بتوان بهترین مسیر برای تحقق این هدف راهبردی و مهم در کشور و استفاده بهینه از ظرفیتهای موجود علمی و تخصصی در کشور دانست.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: صرفه جویی ارزی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری اقتصاد دانش بنیان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۸۷۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
جامعهشناسی محیطزیست
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ظهور آکادمیک جامعهشناسی محیطزیست به اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی برمیگردد. با ظهور حرکتهای محیط زیستی بزرگ مانند جنبش حقوق محیط زیست و روز جهانی محیطزیست، اهمیت محیطزیست به عنوان یک موضوع اجتماعی و سیاسی اهمیت روزافزون پیدا کرد.
علییار احمدی (دانشیار جامعهشناسی و برنامهریزی اجتماعی) در مقالهای با عنوان «مروری بر تحول و ویژگیهای جامعهشناسی محیطزیست و مطالعات زیست محیطی در ایران» به این موضوع اشاره میکند که جامعهشناسان برای حل مسائل محیطزیستی نیاز به درک عوامل اجتماعی و فرهنگی دارند و بنابراین شروع به بررسی تعاملات اجتماعی و محیطزیستی در جوامع انسانی کردند.
* جامعهشناسی محیطزیست
این پژوهشگر مینویسد به طور خلاصه جامعهشناسی محیطزیست یکی از زیر مجموعههای جامعهشناسی است که به بررسی رابطه بین جوامع انسانی و محیط زیست میپردازد. این رشته سعی دارد تا به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازد و نقش عوامل اجتماعی و فرهنگی در تشکیل و تحول مشکلات محیط زیستی را بررسی کند.
جامعهشناسی محیطزیست به شناخت فرآیندها، الگوها و تداوم تعاملات اجتماعی در قبال محیطزیست بپردازداین پژوهش بیان میکند که تغییرات سریع در حوزههای مختلف جمعیتی و اجتماعی یکی از زمینههای شکلگیری این حوزه از جامعهشناسی بوده است. رشد سریع جمعیت، به ویژه از زمان انقلاب صنعتی، منجر به چالشهای اجتماعی، فعالیتهای اقتصادی و زیستمحیطی بزرگی شده است مانند شیوههای تولید صنعتی بیاحتیاط از یک سو، مسئول گرمایش جهانی و تخریب منابع طبیعی بودهاند و از سوی دیگر نابرابری اقتصادی را در بخشهای مختلف جامعه ایجاد کردهاند.
* اثرات بیتوجهی به محیط زیست
به زعم احمدی بیتوجهی مصرفکنندگان نسبت به اثرات زیستمحیطی، اجتماعی و فرهنگی مصرفگرایی رو به رشد، مشکلات را بزرگتر کرده است
و کمبود منابع طبیعی به زودی تأثیر قابل توجهی بر ظرفیت تولید ما خواهد داشت و پایداری اقتصادی نسلهای آینده را به خطر میاندازد؛ بنابراین، یک تغییر عمده در شیوههای مصرف و تولید فعلی و بهطور کلی در نوع تعامل انسان با محیطزیست لازم است.
علاوه بر این از اواسط دهۀ ۱۹۸۰، دانشمندان و رسانهها تلاش کردهاند تا خطرات ناشی از تغییرات آب و هوایی بشر ساخت را به مردم منتقل کنند. نحوه انتقال موضوعات محیط زیستی و مسألهسازی آن نیز ضرورت توجه به جامعهشناسی محیط زیست را افزون کرده است.
واقعگرایان ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان بر خلق معانی تأکید دارند* زیستمحیط نوظهور
این پژوهشگر توضیح میدهد در طول دهههای اول ظهور و رشد جامعهشناسی زیست محیطی محققان که بیشتر آنها در ایالات متحده و اروپای غربی بودند عمدتاً بر روی همان موضوعاتی تمرکز کردند که جنبش زیستمحیطی نوظهور برجسته کرده بود، از جمله آلودگی هوا و آب، تخلیه زبالههای جامد و خطرناک زباله، پوسیدگی شهری، حفظ مناطق وحشی و حیات وحش، و وابستگی به سوختهای فسیلی.
در این سالهای اولیه این رشته فرعی، برخی از جامعهشناسان محیط زیست بین واقعگرایان که ترجیح میدهند حقیقت مادی مشکلات زیست محیطی را برجسته کنند و ساختگرایان که بر خلق معانی تأکید داشتند، تمایز قائل شدند.
حرف آخر اینکه ساختگرایی اجتماعی بر فرآیندی که از طریق آن مفاهیم و باورها در مورد جهان شکل میگیرند و از طریق آن معانی به چیزها و رویدادها متصل میشود همیشه بخش بزرگی از جامعهشناسی بوده است و تعدادی از جامعهشناسان محیطزیست از این چارچوب برای درک مسائل محیطی استفاده کردهاند. واقعگرایان نگران بودند که تمرکز بر معنا، توجه را از آن چه به عنوان تخریب واقعی و نگران کننده محیطی میدیدند، منحرف کند.
انتهای پیام/